این عرصه در فلسفه ی معاصر جایگاه ویژه ای برای خودش باز کرده است، لیکن جوامع سنتی همانگونه که در این مقاله بازتاب یافته است، با ابزار سرکوب و سانسور هر نوع امکان گفتگو را در رابطه با آن سلب کرده اند.
به همین جهت لازم است که با روشنگری در این زمینه امکان گسترش گفتمان جن***سی را فراهم کنیم. برخلاف جامعه ی سنتی ایران، در جهان توسعه یافته ی امروز این مقوله به مثابه یکی از مقولات اساسی اجتماعی جایگاه خود را در بحث های فلسفی و جامعه شناختی اشغال کرده است.
سانسور جز لطمه زدن به خود نیست!