این پستها ترجمه سلسله درس های درآمدی بر فلسفه زبان1 استاد پاسکال آنژل در دانشگاه ژنو در پاییز 2011 می باشد. لازم به ذکر است که تنها عبارات اسلاید ها ترجمه شده است. مطمئنا این ترجمه ها دارای اشکالات اساسی هستند، متشکرم که ترجمه ها را اصلاح کنید.
اسلاید1
فلسفه زبان چیست؟
ایزوپ*: زبان بهترین [مفیدترین] و بدترین [گمراه کننده ترین] چیزها است.
[رویکردهای کلاسیک درباره زبان را می توان با مثلثی نشان داد:]
[تصویر: attachment.php?aid=103]
اسلاید 2
مثلث LSM
زبان- روان (esprit)/سوژه و یا گوینده S-جهان M
هر ضلع این مثلث به ترتیب عبارتند از:
1- نظریه شناخت که بین دو راس سوژه و جهان
2- نظریه ارجاع و معناشناسی (reference and semantic) بین دو رأس جهان و زبان
3- نظریه دلالت (signification) بین دو راس سوژه و زبان
اسلاید3
ضلع زیرین مثلث
دربرگیرنده دیدگاه سنتی است که معتقد است زبان تابع و ساختاری است که ارائه کننده است: کلماتی که بر اشیاء و ویژگی هایی در جهان دلالت دارند یا ساختاری نمایش دهنده هستند از چیزهای که هستند [وجود دارند]
در این نگاه زبان به مثابه یک تابلو و یک تصویر و نمایشگر است و به عبارتی نقش ارجاع دهنده و تفکیک کننده دارند.
اسلاید 4
ضلع چپی (معنا -زبان)
زبان نقش بیانکننده دارد، که بر رابطه های بین سوژه ها، گوینده و علائمی که به کار گرفته می شود تاکید دارد. گوینده حالات روحی و ذهنی ای دارد که بوسیله علادم بیان می کند.
اسلاید 5
ترکیب این دو دو ضلع
اگر کسی نقش نمایش دهند و بیان کننده (اظهار کننده) را ترکیب کند می تواند بگوید که هر گوینده حالات ذهنی و روحی دارد که زبان نقش نمایشگر آن را دارد.
این دیدگاه کلاسیک دکارتی و لاکی است که با تاکید بر حضور ایده (معنا) در روان، زبان به مانند یک ابزار نمایش دهنده است فرد را قادر به نمایش [آنچه در روانش هست] می سازد.
اما این رویکرد دارای ضعفهایی است...
ادامه دارد...
*ایزوپ از افسانه سرایان اسلاوتبار یونانی است.